Περιγραφή
«[…] Κοιμόταν γυμνή, το στρώμα της λαμπεροί, κίτρινοι πολυέλαιοι. Μέσα στην απόλυτη σκοτεινιά της κάμαράς της, φωτιζόταν μόνο το σώμα της. Έξω λυσσομανούσε η μάχη. Δεν κουβαλούσε υπάρχοντα ή περιουσία, παρά μόνο την ψυχή της. Στην πραγματικότητα, είχα σιχαθεί τον πόλεμο από την πρώτη μέρα που κατατάχθηκα στις σειρές του, γι’ αυτό κι εξ αρχής φοβήθηκα με την αθωότητά της. Μας περίζωνε ένας αλαλάζων χρόνος, βρισκόμασταν διαρκώς ενάντια σ’ ό,τι είχαμε […]»
