Περιγραφή
Η «δραματουργία του αδιαφανούς» επικεντρωμένη σταθερά στην ερωτική επιθυμία, τα ανήλιαγα ψυχικά τοπία, τον κόσμο του περιθωρίου, το ατελέσφορο της αγάπης στην αμφίβολη εποχή του (υπερ)εγώ και της μονάδας, συνεχίζουν να τροφοδοτούν την τολμηρή θεατρική γραφή του Δημήτρη Φοινίτση. Ανοιχτή κι ελεύθερη, κάθε φορά, σε ποικίλες (σκηνοθετικές) αναγνώσεις.
