Περιγραφή
Στα πλαίσια της πάλης που διεξήγαγε ο άνθρωπος ενάντια στον εαυτό του ανά τους αιώνες, υπήρξε ένα είδος σοφίας που απωθήθηκε με σκοπό να κατακτηθούν όλο και πιο ψηλές κορυφές. Πρόκειται για την αυταπόδεικτη γνώση πως η ζωή αξίζει γι’ αυτό που είναι και πως ο κόσμος που την περιέχει αποτελεί την ουσία της. Κατά καιρούς η σκέψη αντιτάχθηκε σθεναρά σ’ αυτή την αυθόρμητη κατάφαση, το πέρασμα του χρόνου όμως ανέδειξε τη ματαιότητα της άρνησης και την υποψία μιας θέλησης για αφομοίωση. Ο γελαστός Σειληνός εκτοπίστηκε και η φλογέρα του σώπασε. Ή μήπως όχι;
