Περιγραφή
Στη μακρά παράδοση της ένοπλης εθελούσιας στράτευσης στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η δεκαετία του 1910, στην οποία επικεντρώνονται οι μελέτες του παρόντος τόμου, κατέχει ξεχωριστή θέση. Την περίοδο αυτή ο ένοπλος εθελοντισμός γνώρισε την κορύφωσή του, δείχνοντας παράλληλα και τα πρώτα σημάδια κάμψης, καθώς η πρακτική της ένοπλης στράτευσης μεταλλάχθηκε με την εμφάνιση, αρχικά στα Βαλκάνια, και αργότερα και στην υπόλοιπη Ευρώπη, εμπόλεμων συρράξεων νέου, βιομηχανικού τύπου. Η μαζική ανθρωποσφαγή με μηχανικά μέσα αποδυνάμωσε τον ρομαντικό χαρακτήρα της ένοπλης προσωπικής συμμετοχής, που έθρεψε τα εθελοντικά κινήματα του 19ου αιώνα.
