Περιγραφή
Θα τα α?φηνα ο?λα για σε?να. «Ει?σαι πολυ? καλο?ς α?νθρωπος», μου ει?πες. Δεν ει?μαι καλη?, ει?μαι ερωτευμε?νη. Ε?παψα καιρο? να ει?μαι καλη?. Ε?χεις τα πιο ο?μορφα χε?ρια του κο?σμου. Αλλα? ε?πρεπε να ξε?ρω, πως αυτα? δεν μπορου?ν να με κρατη?σουν, να με ταϊ?σουν, να με σκεπα?σουν, να με ξεσκι?σουν, να με απογειω?σουν. Ο?σες φορε?ς κι αν σκε?φτηκα να σ’ αφη?σω, ερχο?μενη να σ’ το πω, αισθα- νο?μουν πως ανε?βαζα πυρετο?. Υ?στερα σε κοιτου?σα κι η?θελα να σ’ αγκαλια?σω με ο?λο μου τον εαυτο?. Κι ε?πρεπε να το ξε?ρεις η?δη, πως ο ε?ρωτας δεν ει?ναι καλη? πρα?ξη… ει?ναι κα?τι α?γριο, πιο α?γριο κι απο? το φι?δι, κι απο? τον κεραυνο?, ε?να βη?μα πριν τη μανι?α. Μα το μυαλο? σου ο?λο μετρα?ει τον χρο?- νο, βα?ζει σε τα?ξη τον χω?ρο. Μακα?ρι, ο?χι μια με?ρα να γυρι?σεις, μακα?ρι μια με?ρα να ερωτευτει?ς. Ο?χι, ο?χι εμε?να. Τον Ε?ρωτα!
