Περιγραφή
ύμφωνα με τον ακαδημαϊκό και ελληνιστή Francois Jouan «Το κοινό, μέσα σε έναν κόσμο όλο και λιγότερο βιώσιμο, έχει διαιρεθεί ανάμεσα σε δύο επιθυμίες: αναζητά στο θέατρο τη νοσταλγία και το όνειρο, και θέλει να του μιλούν για τον εαυτό του. Κινείται μεταξύ κόπωσης και έλξης για την ίδια του την εποχή. Δεν είναι λοιπόν από αδυναμία που οι καλύτεροι σύγχρονοι δραματουργοί στρέφονται στον αρχαίο μύθο. Η μυθική παρωδία τούς επιτρέπει να πηγαίνουν ώς το βάθος των αγωνιωδών ερωτημάτων που θέτουν οι άνθρωποι, από τη στιγμή που βλέπουν την ανατροπή των σταθερών τους. Την ίδια στιγμή, αποδίδουν ακόμη και στις πιο σκληρές αλήθειες μια κάποια έλλειψη ρεαλισμού, στοιχείο που βοηθά να τις αντέξουμε».
